Η εξέταση στοχεύει στην ποιοτική ανάλυση των επιπέδων έκφρασης των γονιδίων Ε6/Ε7 15 στελεχών υψηλού κινδύνου του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) σε απολεπισμένα κύτταρα του τραχήλου.
Ο καρκίνος του τραχήλου είναι ένας από τους συχνότερους καρκίνους μεταξύ γυναικών παγκοσμίως και η εμφάνιση του συνδέεται με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Ωστόσο, μόνο ένα μικρό ποσοστό λοιμώξεων HPV θα εξελιχθούν σε κακοήθεια.
Υπάρχουν περισσότεροι από 100 υπότυποι του HPV μεταξύ των οποίων τουλάχιστον 14 ογκογόνοι υπότυποι (HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68) που συντελούν ενεργά στην εκδήλωση καρκίνου του τραχήλου. Οι υπότυποι υψηλού κινδύνου μολύνουν τα επιθηλιακά κύτταρα και παράγουν τις ογκοπρωτεΐνες Ε6 και Ε7. Οι πρωτεΐνες αυτές αλληλεπιδρούν με μια σειρά πρωτεϊνών του κυττάρου (όπως οι ογκοκατασταλτικές πρωτεΐνες pRB και p53), επεκτείνοντας τον κυτταρικό κύκλο, επηρεάζοντας την σύνθεση του DNA και την σταθερότητα του γονιδιώματος και παρεμβάλλονται στην αντιϊική και αντικαρκινική ανοσολογική απόκριση.
Παρά το γεγονός του ότι ο ρυθμιστικός μηχανισμός μέσω του οποίου μία λοίμωξη HPV θα αντιμετωπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα ή θα εξελιχθεί σε κακοήθεια δεν είναι εντελώς ξεκάθαρος είναι βέβαιο πως ή ενσωμάτωση του γενετικού υλικού του HPV στο ανθρώπινο γονιδίωμα παίζει καίριο ρόλο.
Ο παράγοντας E2 ο οποίος κανονικά ρυθμίζει την μεταγραφή των Ε6/Ε7 συχνά χάνεται κατά την ενσωμάτωση του HPV, οδηγώντας στην υπερέκφραση τωνE6 / E7 και στην δημιουργία κακοήθειας. Παρά το γεγονός ότι η ευαισθησία της μεθόδου ανίχνευσης HPV DNA στην ανίχνευση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και σοβαρών προκαρκινικών αλλοιώσεων είναι υψηλότερη από αυτή της συμβατικής κυτταρολογίας, η ειδικότητα των μεθόδων ανίχνευσης HPV DNA είναι μικρότερη από αυτή της κυτταρολογίας στην ταυτοποίηση της νεοπλασίας του τραχήλου της μήτρας, ειδικά σε νεότερες γυναίκες. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς θετικοί στον HPV θα πρέπει να ταξινομούνται πριν προχωρήσουν σε περαιτέρω εξετάσεις. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καλύτερη μέθοδος ταξινόμησης από αυτή της ανίχνευσης του mRNA των E6 /E7 ή της ανίχνευσης καρκινικών δεικτών (όπως το p16).